Wayfinding a architektura informacji oraz ich wpływ na doświadczenia użytkowników (UX) w wybranych obiektach UNESCO

Ada Krawczak, Elżbieta Sroka

Wayfinding (odnajdywanie drogi) pozwala na swobodne poruszanie się w przestrzeni miejsca. Projekt wayfindingu miejsca powinien być intuicyjny i przyjazny dla użytkownika końcowego. Na prawidłowe odnajdywanie drogi wpływ mają odpowiednio skonstruowana nawigacja – odpowiednie organizacja elementów, ich etykietowanie, a także ich dostępność zapewniając brak barier dla wszystkich zainteresowanych. Istotne są również aspekty wizualne w projektach wayfindingu, takie jak zastosowane kolory, kroje pisma, materiały. Użytkownik końcowy korzystający z danego projektu miejsca może być usatysfakcjonowany lub rozczarowany organizacją danej przestrzeni i odnajdywaniem drogi. Również może korzystać z elementów interaktywnych, które mogą być dodatkowo proponowane podczas poruszania się lub też nie. Finalnie doświadczenia użytkownika związane z korzystaniem z danego miejsca może być uznane dla niego za przyjazne lub wprowadzające w zakłopotanie, a także wskazujące na jego satysfakcję na różnych poziomach. Celem artykułu jest ocena skuteczności wybranych projektów miejsc pod kątem proponowanego wayfindingu w zakresie elementów architektury informacji oraz ich wpływu na doświadczenia użytkowników. Do badań wybrano obiekty znajdujące się w południowej Polsce (Królewskie Kopalnie Soli w Wieliczce i Bochni, Kopalnia rud ołowiu, srebra i cynku w Tarnowskich Górach oraz system gospodarowania wodami podziemnymi, Hala Stulecia we Wrocławiu), które zostały wpisane na listę UNESCO. W badaniach zastosowano metodę badań terenowych oraz metodę porównawczą. Wyniki badań pozwolą na wskazanie zastosowanych elementów w wybranych obiektach UNESCO w zakresie ich organizacji, etykietowania, nawigacji oraz aspektów wizualnych oraz ich wpływ na doświadczenia użytkowników końcowych.

Scroll to Top
Skip to content