Hanna Batorowska
W artykule odwołano się do wyników badań przeprowadzonych wśród studentów na temat postrzeganej przez nich własnej skuteczności w zakresie indywidualnego zarządzania informacją oraz przedstawiono ich rzeczywiste kompetencje w tym obszarze wynikające z oceny wystawionej respondentom na podstawie wykonanych zadań praktycznych. Analiza danych nie potwierdziła ich skuteczności w zakresie tworzenia struktur wiedzy, kategoryzacji, indeksowania, klasyfikowania, uogólniania, syntezy, etykietowania itp., chociaż w tym obszarze studenci wysoko oceniali swoje kompetencje. Przyjęto, że na ten stan wpływa w decydującym stopniu funkcjonowanie młodzieży w świecie, w którym dominuje fragmentaryzacja, szybkość, natychmiastowość, powierzchowność, kult nowości, płynność, wielozadaniowość. Uznano, że umiejętność analizy i syntetycznego oglądu problemu nie jest umiejętnością powszechną ani łatwą. Wymaga predyspozycji psychicznych, fizycznych i intelektualnych do redagowania spójnych, relewantnych, obiektywnych, spełniających normy jakościowe dokumentów analitycznych. Aby móc opanować sztukę zarządzania informacją, np. w zakresie tworzenia opracowań analityczno-syntetycznych trzeba posiadać tzw. potencjał analityczny. Przyjęto, że nie każdy posiada predyspozycje do postrzegania rzeczywistości w sposób analityczny i syntetyczny oraz do przeprowadzenia analizy strategicznej. Trzeba mieć do tego talent, inteligencję i intuicję. Traktując analizę jako stan ducha trudno sprowadzać ją tylko do opanowania formułek, technik analitycznych i sprawności technologicznych. Dlatego efekt pracy analityczno-syntetycznej w dużej mierze nosi znamiona sztuki. W konkluzji należy zaznaczyć, że zawyżona ocena skuteczności studentów w zakresie zarządzania informacją musi iść w parze z uświadomieniem im tego faktu, aby mogli podjąć działania zmierzające do opanowania konkretnych umiejętności informacyjnych i opanować je w sposób mistrzowski.